I drove the Nullarbor Plain
Door: Mandy
Blijf op de hoogte en volg Mandy
01 Maart 2011 | Australië, Perth
Op dinsdagmiddag in de Botanic Gardens, had Anne ineens een geniale ingeving; laten we met dolfijnen gaan zwemmen in Glenelg (het strand van Adelaide) In dit geval wilde dolfijnen! Dat leek mij ook onwijs cool, dus hebben we het gelijk geboekt voor donderdag. Om 7.30u moesten we op de boot zijn in het kleine haventje van Glenelg. Dat betekende om kwart voor 6 opstaan en om half 7 met de tram. Lopend van de tram naar de boot hadden we al super mooie uitzichten op zee, en zagen we zelfs al wat dolfijnen of zeehonden in de verte. Aangekomen bij de boot kregen we ons wetsuit en kwamen we Milou ook tegen! Gezellig dus... al varend kregen we instructies over hoe en wanneer we het water in mochten en dat we de dolfijnen niet aan mochten raken enzo. DIe jongen, Mike, praatte alleen zo snel dat ik de helft niet mee kreeg..maar ach..dat gaat toch vanzelf dacht ik. En dan bleek ook, opeens, we hadden onze snorkel nog maar nauwelijks op, kregen we het teken: "swimmers get ready", dus wij snel naar achter op de loopplank zitten..nog geen 10sec later was het teken: "swimmers in" gegeven en lagen we in het water te dobberen aan een lijn. Gelijk zagen we een stuk op 5 dolfijnen onder ons doorzwemmen en langsheen. Dat was zooo cool! Helaas dreef er ook een dode babydolfijn, van 10 weken oud. Na een kwartier zijn we weer verder gevaren en zijn we nog 4x het water in geweest. De laatste keer was echter het beste. Ik was als 1e in het water en zat aan het eind van de lijn. Ineens zwom ik oog in oog met 2 dolfijnen op 2 meter afstand! Ze bleven echt zo hangen en kijken van he wat voor vissen zijn jullie? Naast mij een jongen en meisje hadden een onderwatercamera, dus heb even email adres gegeven en hij zou me de foto's mailen! Vet tof..de weg terug hebben we lekker voorop de boot gechilled met een muziekje aan. Jammer dat het alweer voorbij was....NOT...want MIke had met een mooie camera veel foto's gemaakt en deze in slide show aangezet. Super scherpe foto's van de dolfijnen en van ons...voor 20 dollar kon je 65 foto's op een cd'tje kopen..nou daar hoefden we niet overna te denken: DOEN!
Na deze super mooie ervaring hebben we de hele middag op het strand liggen bakken. Letterlijk, want het was heet. Eigenlijk zou ik om 2u twee Amerikaanse meiden in de stad ontmoeten, omdat zij een lift aanboden naar Perth. Ik had geen zin om alweer zo snel terug te gaan naar het centrum, dus heb ze even gebeld. Ze brengen een campervan van Adelaide naar Perth, voor maar 5 dollar per dag + 250 dollar aan benzine. Ze klonken leuk en spontaan, dus besloot om met ze mee te gaan, gelijk de volgende dag al! Lekker spontaan, Perth zat eigenlijk niet in de planning, maar waarom ook niet..de westkust schijnt heel mooi te zijn en dit is een cheap ass manier om er te komen.. we zouden 'alleen' even de Nullarbor Plain door moeten crossen....2600 km met alleen maar struikjes, struikjes, geen bomen, en nog meer struikjes..
Vrijdagochtend om 10u stonden de meiden voor het hostel. De campervan zag er goed uit en de meiden waren oke. Spullen gepakt en hop, op weg gegaan. Eerst nog even boodschappen gekocht en water ingeslagen en toen op weg naar Streaky Bay, waar de meiden zaterdagochtend nog een sea-lion-swim hadden gepland. Dit was ongeveer 8u rijden vanaf Adelaide. De eerste paar uur gingen langzaam voorbij en het was heel warm. Uiteindelijk kwamen we om 8u/half 9 savonds aan in Baird Bay, waar we op een mini campingplekje gestaan hebben. Starlight dinner gemaakt en daarna gaan slapen.
Zaterdagochtend, half 8 werd ik wakker..op naar het toilet..wat wel een toiletpot had, maar niks om door te trekken, dus eigenlijk gewoon een gat eronder. DOuches waren er ook niet, dus heb mn haar in de gootsteen/afwasbak gewassen hahah! 100 meter verder op het strand was de organisatie waarmee ze gingen zwemmen met sea lions. Ik kwam erg in de verleiding om mee te gaan, maar het feit dat het 140 dollar kostte, heeft me ervan weerhouden. De tour zou +- 3 a 4 uur duren, en ik zou me wel vermaken in dat gebouwtje. Toen ze net weg waren, besloot ik stukje op het strand te wandelen, waar ik een groepje mensen zag staan met een stuk of 8 pelikanen erbij. Dit bleken 6 oude mannetjes (en 2 wat jonger) te zijn, die hun vis aan het ontleden waren en de vogels kregen de rest. Ik kwam aan de praat met een oud mannetje op het bankje ernaast. Bleek dat zij met zn allen 1x per jaar daar een huisje huren en dan 10 dagen lekker vissen en gezellig biertjes drinken enzo. De rest was klaar met ontleden en kwam ook even kletsen. Werd uitgenodigd voor een kopje thee en dacht waarom ook niet. Hup ik mee naar het huisje, 10 m verderop. THee, koekjes, uitsmijter, cake, ice coffee, alles werd me aangeboden. En dat oude ventje vond het maar wat interessant om de anderen te vertellen, wat ik hem zojuist over mn reis had verteld...want nee, er kwamen bijna nooit mooie dames in Baird Bay! hahah...echt oude rotten waren het, want er stonden allerlei medische apparaten en 1tje ging zelfs even liggen omdat het hem teveel werd. John, de jongste van het stel, nodigde me uit een stukje te gaan varen met zn bootje en proberen een vis te vangen (en sea lions te zien!!! haha lekker gratis)... nou top, beetje die baai door gecrossed, helaas geen sea lions gezien, maar wel StingRays (waar Steve Irwin door gedood is). De vissen wilden helaas niet bijten, maar dat vond ik stiekem niet zo erg. De vis die ik aan een pelikaan mocht voeren was al smerig genoeg, half met zn ingewanden eruit. Toen we terugkwamen aan de kant, waren de meiden ook alweer terug en ze keken verbaasd op toen ze me op het bootje aan zagen komen.
We wilden nog een flink stuk rijden richting Perth deze dag, dus ik heb afscheid genomen van alle opa'tjes en John bedankt voor zn gastvrijheid. Hierna zijn we de weg op gegaan, richting Ceduna. Hier hebben we getankt, 2 reserve tanks gevuld en meegenomen (ka-ching, duur die kannen!) en op naar Bordertown. Tot Bordertown zijn we niet gekomen, we hebben overnacht op een ‘caravan park’ bij het Nullarbor Roadhouse. Hier was serieus niks behalve dit restaurant/motel. We hebben de zonsondergang in de outback gezien en daarna instant noodles gemaakt op ons gasfles-kookding. Op tijd gaan slapen, want zondag wilden we een flink stuk rijden! Om 8u vertrokken en na 2 uur waren we bij de grens met Western Australia. De groenten en fruit die we nog hadden verstopt tussen de slaapzakken, dit mag je namelijk niet meenemen. De dame van de controle vroeg of we wat hadden, wilde in wat boodschappen tassen kijken, maar daar zaten eigenlijk alleen koekjes, koekjes en kaaskoekjes in haha! Dus doorrijden! Onderweg kwamen we een bord tegen: zet de klok 45 min. terug (tijdsverschil), echt raar dat het niet in hele uren gaat. Het was vanaf daar nog 700 km naar Norseman, het punt waar we omhoog gingen. Daar in de buurt hebben we op een parkeerplaats langs de weg overnacht. We stonden daar echt als enige, vond het niet heel chill. Maar goed, vanaf daar was het nog ‘maar’ 500 km tot Perth.
Maandag rond een uur of half 3 zijn we in Perth aangekomen. Had inmiddels een leuk hostel geregeld, met een zwembad erbij! Zit op een kamer met 3 andere meiden, en gisteravond heb ik ook nog 3 nederlandse meiden ontmoet beneden, en hebben we gezellig de hele avond buiten bij het zwembad gezeten met een paar duitsers en zwitsers. Deze hele week is het behoorlijk heet hier. Rond de 35 graden. Op de kamer hebben we lekker airco, en natuurlijk is het zwembad ook heeeel lekker! Vandaag ga ik ff de stad rond en vanmiddag relaxen in Kings Park. Vanuit daar schijn je een mooi uitzicht te hebben over de zee (Indian Ocean aan deze kant van Australie). Ook ga ik me de komende dagen even bedenken wat ik wil en wat ik ga doen. Heb af en toe best momenten dat ik een beetje heimwee heb, maar kleine dingetjes die je hier dan mee maakt, doen me dan wel weer goed! Ook contact met het thuisfront is altijd fijn :) Dussss kom maar op met die reacties en misschien nog leuke verhalen uit NL??!?!
xxx
Na deze super mooie ervaring hebben we de hele middag op het strand liggen bakken. Letterlijk, want het was heet. Eigenlijk zou ik om 2u twee Amerikaanse meiden in de stad ontmoeten, omdat zij een lift aanboden naar Perth. Ik had geen zin om alweer zo snel terug te gaan naar het centrum, dus heb ze even gebeld. Ze brengen een campervan van Adelaide naar Perth, voor maar 5 dollar per dag + 250 dollar aan benzine. Ze klonken leuk en spontaan, dus besloot om met ze mee te gaan, gelijk de volgende dag al! Lekker spontaan, Perth zat eigenlijk niet in de planning, maar waarom ook niet..de westkust schijnt heel mooi te zijn en dit is een cheap ass manier om er te komen.. we zouden 'alleen' even de Nullarbor Plain door moeten crossen....2600 km met alleen maar struikjes, struikjes, geen bomen, en nog meer struikjes..
Vrijdagochtend om 10u stonden de meiden voor het hostel. De campervan zag er goed uit en de meiden waren oke. Spullen gepakt en hop, op weg gegaan. Eerst nog even boodschappen gekocht en water ingeslagen en toen op weg naar Streaky Bay, waar de meiden zaterdagochtend nog een sea-lion-swim hadden gepland. Dit was ongeveer 8u rijden vanaf Adelaide. De eerste paar uur gingen langzaam voorbij en het was heel warm. Uiteindelijk kwamen we om 8u/half 9 savonds aan in Baird Bay, waar we op een mini campingplekje gestaan hebben. Starlight dinner gemaakt en daarna gaan slapen.
Zaterdagochtend, half 8 werd ik wakker..op naar het toilet..wat wel een toiletpot had, maar niks om door te trekken, dus eigenlijk gewoon een gat eronder. DOuches waren er ook niet, dus heb mn haar in de gootsteen/afwasbak gewassen hahah! 100 meter verder op het strand was de organisatie waarmee ze gingen zwemmen met sea lions. Ik kwam erg in de verleiding om mee te gaan, maar het feit dat het 140 dollar kostte, heeft me ervan weerhouden. De tour zou +- 3 a 4 uur duren, en ik zou me wel vermaken in dat gebouwtje. Toen ze net weg waren, besloot ik stukje op het strand te wandelen, waar ik een groepje mensen zag staan met een stuk of 8 pelikanen erbij. Dit bleken 6 oude mannetjes (en 2 wat jonger) te zijn, die hun vis aan het ontleden waren en de vogels kregen de rest. Ik kwam aan de praat met een oud mannetje op het bankje ernaast. Bleek dat zij met zn allen 1x per jaar daar een huisje huren en dan 10 dagen lekker vissen en gezellig biertjes drinken enzo. De rest was klaar met ontleden en kwam ook even kletsen. Werd uitgenodigd voor een kopje thee en dacht waarom ook niet. Hup ik mee naar het huisje, 10 m verderop. THee, koekjes, uitsmijter, cake, ice coffee, alles werd me aangeboden. En dat oude ventje vond het maar wat interessant om de anderen te vertellen, wat ik hem zojuist over mn reis had verteld...want nee, er kwamen bijna nooit mooie dames in Baird Bay! hahah...echt oude rotten waren het, want er stonden allerlei medische apparaten en 1tje ging zelfs even liggen omdat het hem teveel werd. John, de jongste van het stel, nodigde me uit een stukje te gaan varen met zn bootje en proberen een vis te vangen (en sea lions te zien!!! haha lekker gratis)... nou top, beetje die baai door gecrossed, helaas geen sea lions gezien, maar wel StingRays (waar Steve Irwin door gedood is). De vissen wilden helaas niet bijten, maar dat vond ik stiekem niet zo erg. De vis die ik aan een pelikaan mocht voeren was al smerig genoeg, half met zn ingewanden eruit. Toen we terugkwamen aan de kant, waren de meiden ook alweer terug en ze keken verbaasd op toen ze me op het bootje aan zagen komen.
We wilden nog een flink stuk rijden richting Perth deze dag, dus ik heb afscheid genomen van alle opa'tjes en John bedankt voor zn gastvrijheid. Hierna zijn we de weg op gegaan, richting Ceduna. Hier hebben we getankt, 2 reserve tanks gevuld en meegenomen (ka-ching, duur die kannen!) en op naar Bordertown. Tot Bordertown zijn we niet gekomen, we hebben overnacht op een ‘caravan park’ bij het Nullarbor Roadhouse. Hier was serieus niks behalve dit restaurant/motel. We hebben de zonsondergang in de outback gezien en daarna instant noodles gemaakt op ons gasfles-kookding. Op tijd gaan slapen, want zondag wilden we een flink stuk rijden! Om 8u vertrokken en na 2 uur waren we bij de grens met Western Australia. De groenten en fruit die we nog hadden verstopt tussen de slaapzakken, dit mag je namelijk niet meenemen. De dame van de controle vroeg of we wat hadden, wilde in wat boodschappen tassen kijken, maar daar zaten eigenlijk alleen koekjes, koekjes en kaaskoekjes in haha! Dus doorrijden! Onderweg kwamen we een bord tegen: zet de klok 45 min. terug (tijdsverschil), echt raar dat het niet in hele uren gaat. Het was vanaf daar nog 700 km naar Norseman, het punt waar we omhoog gingen. Daar in de buurt hebben we op een parkeerplaats langs de weg overnacht. We stonden daar echt als enige, vond het niet heel chill. Maar goed, vanaf daar was het nog ‘maar’ 500 km tot Perth.
Maandag rond een uur of half 3 zijn we in Perth aangekomen. Had inmiddels een leuk hostel geregeld, met een zwembad erbij! Zit op een kamer met 3 andere meiden, en gisteravond heb ik ook nog 3 nederlandse meiden ontmoet beneden, en hebben we gezellig de hele avond buiten bij het zwembad gezeten met een paar duitsers en zwitsers. Deze hele week is het behoorlijk heet hier. Rond de 35 graden. Op de kamer hebben we lekker airco, en natuurlijk is het zwembad ook heeeel lekker! Vandaag ga ik ff de stad rond en vanmiddag relaxen in Kings Park. Vanuit daar schijn je een mooi uitzicht te hebben over de zee (Indian Ocean aan deze kant van Australie). Ook ga ik me de komende dagen even bedenken wat ik wil en wat ik ga doen. Heb af en toe best momenten dat ik een beetje heimwee heb, maar kleine dingetjes die je hier dan mee maakt, doen me dan wel weer goed! Ook contact met het thuisfront is altijd fijn :) Dussss kom maar op met die reacties en misschien nog leuke verhalen uit NL??!?!
xxx
-
01 Maart 2011 - 07:52
Annette:
Vet dat je met wilde dolfijnen hebt gezwommen! Hoorde van je ouders je tripje naar Perth, wat een reis zeg een kleine 2800 km. Hoop dat je je alweer een beter voelt.. Is het al zeker dat je terug gaat naar de oostkust? Geniet lekker van het mooie weer daar in Perth en stuur is iets zon en warmte onze kant op ;-).
Zwemmen met Lauren was leuk! Zelf was ze best moe en er kon geen lachje vanaf (zie foto's), in de auto terug gingen haar oogjes al gauw dicht.
Dikke kus van ons!
-
01 Maart 2011 - 09:04
Siem:
Zwemmen met dolfijnen, oude opaatjes charmeren, rijden en slapen langs de kant van de weg... wat een coole avonturen in zo'n klein stukje tekst -
01 Maart 2011 - 10:08
Ammi:
Heee man! Weet je hoe gaaf!!!hahah die gastvrijheid van die mensen daar is echt leuk he;) Zo maak je tenminste wel wat mee!!Ik mis het land echt joh...zou zo terug willen en met je mee gaan! De tijd dat je NL mist is heel normaal! Had ik ook toen, maar door gaan want ze pakken je het nooit meer af! En het missen gaat echt weg:D. Hopelijk ga je daar ook een leuke job vinden...daar is meer werk denk ik dan sydney?
Ben super benieuwd weer naar je volgende belevenissen.
Liefs -
01 Maart 2011 - 11:24
Remco:
Hey Sis,
Daar zit ik dan, op m'n werk, met bewolkt weer buiten jou verhaal te lezen. JALOERS!!!!!!!
Vet relaxed zeg wat je doet allemaal.
Nu ff een baantje scoren binnenkort :) Leuke foto's van Lauren he ;)
-
01 Maart 2011 - 18:30
Mam:
Hoooiii,hier ben ik ook maar weer es,erg mooi en leuk-geschreven update! Dat dolfijnenuitje lijkt me echt heel spannend en tof,vooral als je ze zo vlakbij je ziet.Ben zo benieuwd naar al je foto's,geniet nu maar n poosje in Perth,heeft top-recenties op Zoover.Hebben ze daar niemand nodig in t bejaardenhuis?haha.Misschien n maandje daar werken toch maar??ipv drukke oostkust
Knuff en xxe -
01 Maart 2011 - 19:19
Pap:
hi meid, wat een verhaal weer! als ik dit zo lees dan is het bij ons toch wel heel saai en wat missen we veel. heb je suarez nog gesproken of heb je nog even meegedaan !??? dikke kus en we skypen weer XX -
04 Maart 2011 - 21:02
Dionne:
Hee Mandy!
Echt super leuk om elke keer je reisblog te lezen! Zo te lezen vermaak jij je daar nog wel;)
Kun je het mooie weer niet naar Nederland sturen ahaha:P Hier schijnt nu af en toe wel de zon.. maar het blijft zo KOUD hier..
Succes met het vinden van een baantje! Ik hou je in de gaten:P
xx -
06 Maart 2011 - 19:36
Oom Hans:
zondagmiddag 6/3 waren wij bij je ouders op de borrel. Uiteraard hadden we 't over jouw belevenissen DownUnder; Toen ik vertelde dat ik een trouwe Mandy-fan ben, en altijd trouw jouw verhalen lees, kreeg ik me toch 'n partij op m'n kop, omdat ik nooit een reactie schrijf. Dat maak ik nu dus maar meteen even goed. Lijkt me allemaal geweldig interessant al die dingen die jij daar meemaakt.
Ben wel nieuwsgierig of die 'oude mannetjes' waarover je vertelde van mijn leeftijd (65) waren of nog veel ouder.
Zie nu alweer uit naar je volgende verhaal.
Wens je alle goeds, en blijf vooral doorgaan met je verslaggeving.
Groetjes, Oom Hans & Tante Wilma -
07 Maart 2011 - 18:24
Mam,:
Hoi, meis,
je vroeg om verhalen vanuit nederland
maar wij maken hier echt niet van die spannende dingen mee!Hier geen kangaroes en koala's e.d.Heb trouwens nog niks over spinnen gehoord,maar misschien komen die in de outback wel voorbij,ga morgen weer spannend-werken,maar niet echt te-spannend natuurlijk.
Verhaal van weekendje uit hoor je nog.liefs xxe -
07 Maart 2011 - 19:44
Carin:
Hoi Mandy, wat leuk om je reisverslagen te lezen. Wat gaaf dat je met dolfijnen hebt gezwommen.
Jij in 35 graden en wij gaan vrijdag as skien wat een verschil. Als we terug zijn hoor je weer wat. Dikke kus van ons. Jan en Carin -
13 Maart 2011 - 14:27
Saskia:
Hee girl,
Wat een gave dingen maak jij mee joh!
Geniet!!! Als je straks weer in Nederland bent ga je dit mooie avontuur weer missen!!
Take care!
Kus sas
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
