Australian outback

Mijn tijd op Mt Keppler Station, en daarmee mijn ervaring in de outback, zit er weer op. Vanmorgen ben ik weer in Brisbane aangekomen, in het oude vertrouwde Woodduck hostel. Niks veranderd..gelukkig ben ik WEL veranderd. Ik ben een onwijs toffe ervaring rijker.

Het werken op een cattlestation begon wat moeizaam, ziek zijn is niks aan! Gelukkig ging dat na een antibiotica-shot stukken beter en kon ook ik volop aan de slag. Het grootste deel van de tijd hebben Martijn en ik doorgebracht met klussen en verven in het huis wat de White family aan het renoveren was. Muziekje aan en verven maar! Dit bleek nog een hele klus te zijn, aangezien het hele huis schots en scheef in elkaar zit. Martijn heeft ongeveer 5 bussen kit opgespoten in alleen al de badkamer, over de slaapkamers maar niet te spreken. Maar goed, zoon Peter 'weet wel hoe het allemaal moet' :) (dat blijkt haha)
Elke dag om half 7 op gaat wel vervelen, behalve als je een leuke wekker hebt. We werden dan ook elke dag vrolijk wakker in ons riante huis en deden dan een dansje om de dag goed te beginnen.
Aan het einde van de dag waren we dan 'stuffed' zoals Bruce zo mooi zegt en dan alleen nog lekker eten en neerploffen op de bank voor een film..waarvan ik bijna nooit het einde haalde.
In totaal hebben we ongeveer 6 dagen in de yards gewerkt, wat betekent koeien opjagen, injecties geven, kalfjes scheiden van de moeder en de kalfjes branden. Ik was natuurlijk helemaal niet bang voor de koeien en ging voorop de yards in (ahum). Nee, de koeien zijn niet mijn vrienden en dat zijn ze na 6 weken ook niet geworden. Maar dat maakt niet uit, want er waren genoeg andere dieren die wellicht wel een kans maakten op mijn vriendschap. 1: Cane Toads, giftige reuze kikkers...nah nee...2: groene kikkers in de wc...ja! zelfs uitgenodigd voor mn verjaardagsfeestje maar ze bleven liever in de pot zitten. 3: onze huis-muis..die knabbelde er lekker op los 's avonds..4: de hondjes, 7 stuks allemaal met een eigen karakter..jaaaaa! lieve schatten ik ga ze missen! en last but not least 5: ssssssslangen.. YEK! de laatste 2 weken zaten er opvallend veel slangen in de tuin. Gelukkig werden ze snel en heldhaftig doorgemaakt door de aanwezige mannen. Op 1 slang na, namelijk die in het dak van ons huis.. zaten we lekker een film te kijken, hoorden we ineens een raar geluid..ja hoor er zat iets in het dak tussen het isolatiemateriaal..na een paar minuten was het geluid weg, Bruce heeft het dak geinspecteerd maar kon niets vinden.
Een paar dagen later werd duidelijk wat het rare geluid veroorzaakte:een slang! Eerst zag Martijn zn staart binnen het huis hangen vanuit het plafond! toen kwam een minuut later ineens zn kop ook naarbinnen..hij bleef wel in het dak, maar erg lekker heb ik niet geslapen. Aangezien we niet wisten of het een gevaarlijke slang was, zijn we de volgende dag naar het andere huis verhuisd...pffffiew..smerige beesten! Maar goed..ik heb me aardig goed gehouden zo met al die enge beesten al zeg ik het zelf :)

Na 5 weken klussen was het huis klaar..alles was geverfd, het hout in de kamer heeft de kleur van Julia Gillard's (prime minister) haar en het verhuizen kon beginnen. Dit ging al net zo chaotisch als we gedacht hadden..haha..hup alles achterop de ute en net zo hard het nieuwe huis weer in..afstoffen? wat is dat... troep weggooien? 'nee dat gebruiken we nog' yeah right.. Alles was dus net op tijd klaar voor de bruiloft van John en Susie op zaterdag 6 augustus. Die week ervoor waren Bruce zn ouders al overgekomen vanuit Victoria, wat een lieve mensen! Opa is al 91 en oma 86, maar dat zou je niet zeggen! Vooral opa is een taaie en zit nog vol grapjes en mooie verhalen. (van tevoren was ons al verteld dat opa op de bruiloft van Don van zijn stoel gevallen was door de alcohol) Dat beloofde wat.. De vrijdag voor de bruiloft waren we druk in de weer met alle voorbereidingen. Alle tafels, stoelen, lampjes, etc. moesten klaargezet worden. John en Susie hadden een heel team van vrienden alvast meegenomen om te helpen. Hier gingen we zaterdagmorgen nog even mee verder en toen was het zover. Om 16.20 kwam de bruid naar buiten, aan de arm van 'dad'. John stond al minstens 20 minuten bij de ceremonie tafel te wachten en begon zich af te vragen of ze er niet vandoor was gegaan. Nee hoor, daar kwam de stoet aan..3 bruidsmeisjes, een bloemen meisje, 2 ringendragers en 3 'best mates' van de bruidegom. Ze zagen er prachtig uit! Na het officiele gedeelte werden er foto's gemaakt bij zonsondergang en daarna kon het feest beginnen. Lekker eten, bruidsdans, speeches, bouquet-toss en tot slot lekker dansen (dat laatste ging alleen op voor de moeder van de bruid die de wijnfles duidelijk goed wist te vinden).
Het ging door tot in de vroege uurtjes, de meeste gasten bleven dan ook slapen in hun swag op het gras of waar ze dan ook belandden. De volgende ochtend een lekker ontbijtje, opruimen en relaxen! Sommige stonden al direct weer aan de bar en zijn daar de hele dag niet meer weg gekomen, he martijn?! ;)

Mijn laatste weekje bij de Whites was best relaxed. We hebben eindelijk wat boerderij werk gedaan: voer voor de cattle mixen..wat een rotwerk haha..dinsdag kwamen er nog vrienden uit Victoria over, met wie we op woensdag goud zijn gaan zoeken. Helaas spoorde de goud detector meer metaal op dan goud..en op vrijdagochtend ben ik nog naar een grote billabong (waterpoel?) geweest, waar ik dan eindelijk krokodillen heb gezien..ookal waren het kleintjes.. Donderdagmiddag waren de wallabies weer eens de rijst aan het terroriseren, dus hup in de ute en erop af met een geweer. JA jongens. ik heb mijn eerste wallaby doodgeschoten en er gelijk nog 2 achteraan geknald. Het klinkt misschien zielig, maar da tis het niet want ze worden hier zo onderhand een plaag.
Vrijdagavond was het zover en na een kort en bondig afscheid (had niet anders verwacht) ben ik met Phill en Janine, de vrienden uit Victoria, naar het vliegveld gereden. Ik heb een super gave tijd gehad bij Bruce en Trish en ik had van tevoren niet kunnen denken dat het zo leuk zou worden. Ik heb best wat grenzen moeten verleggen soms, maar met een beetje doorzettingsvermogen was dat geen probleem! Ik kan met een voldaan gevoel terug kijken op deze 6 mooie weken en ik kijk uit naar de komende tijd. Ik heb weer aardig wat geld gespaard om nu weer eens te gaan reizen en nog meer te genieten van het bijzondere Australie.
Even weer alles op een rijtje zetten hier nu in Brisbane en dan komende week op richting Cairns. Ben benieuwd wat voor avontuur dat weer gaat worden!